اثر برنامه خوراک دهی و ترکیبات ویتامینی – معدنی در جوجه های گوشتی

اثر برنامه خوراک دهی و ترکیبات ویتامینی – معدنی بر پاسخ ایمنی و فراسنجه های
مرتبط با آسیت در جوجه های گوشتی

 

اثرات ترکیبات مختلف ویتامین C ، E ، سلنیوم ، کولین و برنامه خوراک دهی بر عملکرد، ایمنی و فراسنجه های مرتبط با آسیت در جوجه های گوشتی، طی آزمایشی در قالب طرح کاملاً تصادفی با استفاده از 900 جوجه سویه آرین مشتمل بر شش تیمار، پنج تکرار و 30 مشاهده در هر تکرار مورد بررسی قرار گرفت. سه تیمار اول شامل:

1: جیره پایه

2: جیره پایه + 250 واحد بینالمللی ویتامین E و به ترتیب 300 و 3/0 میلیگرم در کیلوگرم ویتامین C و سلنیوم آلی

3: جیره پایه + 250 واحد بینالمللی ویتامین E و به ترتیب 300 و 3/0 میلیگرم در کیلوگرم کولین و سلنیوم آلی

و تیمارهای 4 ،5 و 6 به ترتیب همان تیمارهای 1 الی 3 همراه با برنامه خوراک دهی بودند. در طول آزمایش خوراک مصرفی، وزن بدن، تلفات و ضریب تبدیل غذایی به صورت هفتگی اندازه گیری شد. در روز 28 پرورش پاسخ سیستم ایمنی به وسیله تزریق گلبول قرمز گوسفند بررسی شد. در 42 روزگی نسبت وزن بطن راست به کل بطن به عنوان شاخص آسیت اندازه گیری شد. نتایج نشان داد ضریب تبدیل غذایی و شاخص آسیت بین تیمارها و شاهد اختلافی نداشت (05/0>P) بیشترین عیار پادتن ضد گلبول قرمز در تیمار 6 مشاهده شد (05/0<P) بنابراین مصرف ویتامین، کولین، سلنیوم آلی و برنامه خوراک دهی بر پاسخ ایمنی هومورال جوجه های گوشتی موثر است.

 

مقدمه
اصلاح نژاد طیور به منظور دستیابی به حداکثر بازده اقتصادی سبب انتخاب جوجه های با رشد سریع شده که نتیجه این به گزینی، افزایش مداوم وزن زنده میباشد امروزه که به طوری شاهد تولید جوجه هایی هستیم که در شرایط پرورشی بسیار معمولی و در مدت زمان 6 هفته، نسبت به روز اول بیش از 50 برابر افزایش وزن پیدا میکنند که در میان حیوانات تا حدودی منحصر به فرد میباشد. به دنبال رشد سریع در پرندگان به گزینی شده، سرعت متابولیسم بدن و همچنین مقدار خوراک مصرفی در واحد زمان افزایش یافته که نتیجه آن افزایش نیاز اکسیژن در این پرندگان است.

 

دانلود مقاله